26 kwietnia 2010

1 Maja 2010 Bytom - Pierwsza Antykomunistyczna Manifestacja Ludzi Pracy!



Gorąco zapraszamy i prosimy o przekazanie informacji dalej.

Białe Orły - Aktywnie przeciw dewiacji


W ostatnich dniach na ulice jednego z miast Górnego Śląska wyszło kilku działaczy BO-GŚ prowadząc przychylnie przyjętą przez przechodniów akcję broszurową - informacyjną. Rozdano profesjonalne broszury informacyjne autorstwa dr Paula Camerona poruszające temat homoseksualizmu oraz problematykę molestowania dzieci.
To początek zakrojonych na większą skalę akcji informacyjnych, które mają na celu walkę z wszech panującą polityką degradacji wartości rodzinnych. To Nasz sprzeciw wobec tolerancji dewiacji, którą jesteśmy faszerowanie na każdym kroku, w mediach, szkole czy pracy. Następne akcje zostaną przeprowadzone na dniach w następnych miastach.

25 kwietnia 2010

"Tęczowa dyktatura" - Spotkanie z dr Paulem Cameronem


„Tęczowa Dyktatura” - pod takim tytułem odbyło się 22 kwietnia comiesięczne, cykliczne spotkanie organizowane przez bytomski Klub Polonia Christiana oraz Śląskie Środowisko Wiernych Tradycji Łacińskiej. Spotkanie, poświęcone było jak sam tytuł wskazuje, zagrożeniom ze strony mniejszości gejowskiej. Prelegentem był wybitny gość, dr Paul Cameron, psycholog, prezes stowarzyszenia Family Research Institute z Colorado Springs, USA. Na wykład profesora zza oceanu przybyło wielu słuchaczy w tym dość licznie reprezentowana młodzież (w tym wielu działaczy od Nas). Obecni byli także przedstawiciele lokalnych mediów.
Profesor poruszył w swoim blisko godzinnym wykładzie szereg kwestii związanych z działaniami rosnącego w siłę lobby homoseksualnego. Wielokrotnie odnosił się także do sytuacji homoseksualistów w Europie i Polsce. O ile homoseksualizm ma ugruntowaną pozycję w Stanach Zjednoczonych od mniej więcej lat 70 – tych, o tyle u nas ten proces trwa od kilku, kilkunastu zaledwie lat. Powołując się na konkretne dane statystyczne i demograficzne pochodzące z badań CIA, dr Cameron stwierdził, iż wpływ lobby homoseksualnego jest jedną z przyczyn powolnego obniżania się przyrostu naturalnego. Nachalna manifestacja homoseksualizmu już dokonuje przewartościowania znaczenia rodziny, powodując iż coraz większy odsetek społeczeństwa nie widzi potrzeby posiadania potomstwa. To oczywiście prowadzi do mniejszej ilości urodzeń. W powiązaniu z kiepską osłoną socjalną dla młodych ludzi skutkuje to właśnie regresem demograficznym społeczeństwa polskiego. Polskie społeczeństwo, jak zresztą i całej białej Europy jest społeczeństwem starzejącym się. Prelegent przestrzegł, że w świetle analizy podanych przez niego danych, populacja Polaków w ciągu 20 – 25 lat zmniejszy się o połowę!
Profesor poruszył także inną ważną kwestię. Mianowicie, dotknął problemu dzieci wychowywanych przez pary homoseksualne. Jak podał – według jego danych 90 % społeczeństwa zarówno w USA jak i w Europie to osoby o orientacji heteroseksualnej, spośród pozostałych 10 – ciu % co trzydziesty homoseksualista ma dziecko! Jak to możliwe? Sprawa jest całkiem prosta. Ci przedstawiciele społeczności gejowskiej żyją w „normalnych” heteroseksualnych związkach, bądź mają dzieci z takich związków. Wg Camerona wielu z nich na przestrzeni 5 – 10 lat zetknęło się z seksem homoseksualnym, część z nich powróci wyłącznie do praktyk heteroseksualnych, jednakże większy odsetek w ciągu kolejnych pięciu lat całkowicie zmieni orientację na homoseksualną.
Ważkim problemem jest także molestowanie seksualne nieletnich, które jak się okazuje jest nagminne w „rodzinach” gejowskich. Tu także dotykamy sprawy wychowania dzieci w kierunku tolerowania i akceptacji zachowań homoseksualnych. Dotyczy to zwłaszcza młodych chłopców. W świetle badań profesora seks homoseksualny wydaje się być atrakcyjniejszy i przyjemniejszy niż seks z osobą płci przeciwnej.
Dr Cameron odniósł się także do sprawy inicjacji seksualnej wśród gejów a także do popierania takich zboczeń jak pedofilia.
Bardzo ważną sprawą poruszoną w wykładzie była kwestia promowania homoseksualizmu przez UE oraz wspierania takich zachowań przez rządy „bogatych” krajów m.in. skandynawskich. Warte podkreślenia jest iż np. rządy Norwegii czy też Szwecji wyasygnowały z własnych budżetów środki na promocję homoseksualizmu w innych krajach, czyli tzw. misjonaryzm homoseksualny.
Podsumowując należy powiedzieć, ze spotkanie z dr Cameronem przybliżyło kwestie zagrożeń ze strony homoseksualizmu. Profesor wykazał jak wielkie postępy w ostatnich dwóch dekadach poczynił ruch gejowski w świecie oraz w Polsce. Jak wielkiego przewartościowania dokonano niech świadczy fakt, iż zakazano Profesorowi wykładów na uniwersytecie warszawskim. Ponadto były próby wpływania na władze innych ośrodków w których miały się odbyć wykłady – w tym m.in. na Politechniki Śląskiej oraz Muzeum Górnośląskiego.

18 kwietnia 2010

Sabaton znowu o polskiej historii


Sabaton jest znanym zespołem Power metalowym,, którego teksty poruszają tematykę Drugiej Wojny Światowej. Na najnowszej płycie „Coat of Arms” znajdzie się utwór „Uprising’’ poświęcony Powstaniu Warszawskiemu. Portal dobroni.pl w porozumieniu z Muzeum Powstania Warszawskiego ma zamiar zająć się realizacją teledysku , który pozwoli rozpowszechnić wiedzę na temat tych wydarzeń.

Zgodnie z zapowiedziami prapremiera albumu będzie miała miejsce w Polsce. Organizatorem imprezy jest Polish Panzer Battalion, oficjalny polski fanklub zespołu Sabaton. W Katowicach i Warszawie gośćmi będą klawiszowiec Daniel Mÿhr i basista Pär Sundström.

Więcej informacji o premierze : http://sabaton.pl/news.php?readmore=149
Więcej informacji o projekcie : http://www.dobroni.pl/rekonstrukcje,sabaton-powstaje-nowy-teledysk-o-powstaniu-warszawskim,3812

14 kwietnia 2010

INTERNET HOOLIGANS GROUP 09


Ciekawa inicjatywa młodych ludzi wymierzona w chorobę panoszącą się w Internecie jaką jest tolerancja przyzwolenia na wszystko co chore . To grupa atakująca fora, które przekraczają granicę przyzwoitości.

Inicjatywa Krzyk


W Zagłębiu Dąbrowskim po okresie ciszy narodziła się nowa inicjatywa autonomicznych nacjonalistów skierowana do wszystkich zainteresowanych z tego regionu. Jeżeli ktoś jest z Zagłębia i jest zainteresowany autonomicznym działaniem zapraszamy na stronię Inicjatywy Krzyk www.krzyk14.pl na której otrzymacie odpowiedzi na wszelkie Wasze pytania. Inicjatywa rusza do działania na dniach.

W planach jest wspólne działanie na linii propagandy na rzecz południowej Polski a więc do boju!

Komunikat ONR-u


W związku z wydarzeniami w naszym kraju, z panującą żałobą, oraz przewidywanymi dużymi uroczystościami państwowymi w czasie daty naszego marszu, organizator manifestacji podjął ostateczną decyzję o tym, iż marsz 17.04.2010 w Lublinie nie odbędzie się.
Obchody 76 rocznicy powstania Obozu Narodowo Radykalnego zostają przeniesione na inną datę. Sytuacja jest wyjątkowa i nie ma analogii w historii naszego kraju, dlatego też postanowiono o tak wyjątkowym rozwiązaniu. Jednocześnie informujemy, że patriotyczny przemarsz na pewno się odbędzie, jego datę przekażemy za pośrednictwem strony internetowej oraz materiałów promocyjnych.

ONR

12 kwietnia 2010

Żałoba narodowa [`]


10 kwietnia 2010 roku to następna krwawa data w Naszej historii. Tego właśnie dnia podczas lądowania polskiej oficjeli na lotnisku wojskowym w Smoleńsku (Rosja) z okazji obchodów 70 rocznicy „Zbrodni Katyńskiej” zginęło wielu zasłużonych dla Polski rodaków. Działaczy i twórców „Solidarności”, kombatantów” A.K.”, sztabu wojskowego, duchownych, którym składamy dzisiaj hołd a rodzinom wyrazy głębokiego współczucia. W wypadku zginęło też wielu polityków, których nie darzyliśmy sympatią , mimo to chcielibyśmy złożyć ich rodzinom najszczersze kondolencje.

Pamięć o poległych będzie wiecznie trwać, póki Naród będzie chciał pamiętać.

11 kwietnia 2010

Wielkopolska nie dla „Gazety Wyborczej”


Wielkopolska nie dla „Gazety Wyborczej”

Zaczęły się pojawiać w nocy ze środy na czwartek. Do wczoraj było ich już ponad 100 w całym województwie. Wiadukty, mosty, ściany, ogrodzenia – transparenty nawołujące do bojkotu „Gazety Wyborczej” pojawiają się wszędzie tam, gdzie mogą zwrócić uwagę mieszkańców.

Informacji o wieszaniu transparentów próżno szukać na stronach Wiary Lecha, która wcześniej ogłosiła bojkot. W tej chwili to spontaniczne działania kibiców, którzy na forum internetowym Lecha pokazują coraz to nowe płótna wieszane w całym województwie. Od ogrodzenia pod stadionem Lecha po niewielkie miasteczka rozsiane w całym regionie jak Zbąszyń czy Rogoźno, w Wielkopolsce akcja przeciw „Gazecie Wyborczej” bardzo szybko nabiera rozpędu. Nic dziwnego, wystarczy kawałek płótna i trochę farby lub spray. Najciekawsze zdjęcia z akcji zebrał serwis Kibole.WiaraLecha.pl.

Hasła na transparentach nie są wulgarne, a niektóre z nich są naprawdę ciekawe, jak „Wyborcza – gazeta niewarta Poznania” czy „Gazeta – od 2,20zł bajki o kibolach”. Mimo wszystko nie mogą jednak liczyć na długie życie – wiele już zostało zerwanych lub uszkodzonych przez warunki pogodowe.

Bez wątpienia jednak to nie ostatni akcent wielkopolskiego protestu przeciwko polityce redakcyjnej „Gazety”. Na niektórych z płócien pojawił się adres internetowy BojkotGW.com. Anonsowany w nim serwis jeszcze nie wystartował, ale według naszych informacji ma ruszyć w najbliższych dniach.


Już dostępny nowy numer „Polskiego Szańca” a w nim:

• Podjacki Wojciech, Zmierzch państwa narodowego?
• Gluziński Tadeusz, Cele i drogi propagandy wywrotowej
• Podjacki Wojciech, Polska racja stanu
• Kobierzyński Arkadiusz, Miłość do Ojczyzny
• Kobierzyński Arkadiusz, Ukraina pochwala ludobójstwo na Polakach!
• Michalkiewicz Stanisław, Gwarancje dla krzyży
• Zienkiewicz Artur, Czas na zjednoczenie!
• Pogonowski C. Iwo, Zniewalanie czekami bez pokrycia?!
• Kobierzyński Arkadiusz, Komisja pseudośledcza?!
• Wasik Norbert, Narodowy Radykalizm, a lokalny aktywizm
• Kobierzyński Arkadiusz, Powrót Polski nad Bałtyk
• Rogowski Paweł, Ostatni dyktator Powstania Styczniowego
• Meller Arkadiusz, Życie i śmierć dla Narodu!
• Kobierzyński Arkadiusz, Zbrodnia katyńska
• Kownacki Robert, Z działalności Ruchu
• Oświadczenie w sprawie rozliczenia komunistycznych zbrodniarzy
• Oświadczenie w sprawie gloryfikacji zbrodniarzy OUN-UPA
• Oświadczenie w sprawie prześladowania Polaków na Białorusi
• Kozicki Stanisław, Pamiętnik 1876-1939 recenzja

70 rocznica zbrodni Katyńskiej – czas pamięci!


W hołdzie Ofiarom Zbrodni Katyńskiej oraz dla uczczenia pamięci wszystkich wymordowanych przez NKWD na mocy decyzji naczelnych władz Związku Sowieckiego z 5 marca 1940 roku Sejm ustanowił 13 kwietnia Dniem Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej. Z okazji  zbliżającego się dnia pamięci o pomordowanych w lasach Katyńskich oraz ofiar terroru komunistycznego składamy im dzisiaj hołd zapalając symboliczny znicz pod pomnikami i tablicami pamięci.
PAMIĘTAMY! NIEZAPOMNIMY!   

Katyń - zbrodnia na narodzie

Katyń jest dla Polaków symbolem zbrodniczej polityki systemu sowieckiego wobec narodu polskiego. W stosunkach polsko-sowieckich lat 1917–1991 Katyń jest momentem kulminacyjnym. „Zbrodnia Katyńska” jest pojęciem umownym, odniesionym do jednego z miejsc eksterminacji polskiej elity przywódczej w latach II wojny światowej, najwcześniej odkrytego – lasu katyńskiego pod Smoleńskiem.

Zbrodnia Katyńska to skrytobójczy mord dokonany przez Sowietów na blisko 22 tysiącach obywatelach państwa polskiego, których – po wkroczeniu Armii Czerwonej do Polski 17 września 1939 r. – wzięto do niewoli lub aresztowano. Na podstawie tajnej decyzji Biura Politycznego Komitetu Centralnego Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (bolszewików) z 5 marca 1940 r., zgładzono strzałem w tył głowy około 15 tysięcy jeńców przetrzymywanych wcześniej w obozach specjalnych NKWD w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku oraz 7 tysięcy osób osadzonych w więzieniach zachodnich obwodów republik Ukraińskiej i Białoruskiej, tj. terenach wschodnich Polski, włączonych w 1939 r. do Związku Sowieckiego.

Ofiarami byli głównie znaczący obywatele państwa polskiego: oficerowie Wojska Polskiego i policji, urzędnicy administracji państwowej oraz przedstawiciele intelektualnych i kulturalnych elit Polski. Zginęli zakopani bezimiennie w masowych dołach cmentarnych – co najmniej w pięciu miejscach na terenie Związku Sowieckiego. Jeńcy z trzech obozów specjalnych NKWD transportowani byli pociągami w kwietniu–maju 1940 r. do miejsc egzekucji: Katynia (obóz w Kozielsku), Kalinina (obóz w Ostaszkowie), Charkowa (obóz w Starobielsku). Zabici w Kalininie (obecnie Twer) zakopani zostali w Miednoje. Pozostali, przetrzymywani w więzieniach i tam mordowani, grzebani byli w nieustalonych dotąd miejscach; znane są dwa w białoruskiej i ukraińskiej republice ZSRR (Kuropaty pod Mińskiem i Bykownia pod Kijowem).

Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej i nawiązaniu oficjalnych stosunków przez Rząd Polski na Uchodźstwie i Rząd Związku Sowieckiego latem 1941 r., władze ZSRR nie przekazały Polakom – mimo ich starań – jakichkolwiek informacji w sprawie „zaginionych”. ZSRR zerwał sojusz w kwietniu 1943 r., kiedy stacjonująca w rejonie Smoleńska armia niemiecka odkryła cmentarzysko w lesie katyńskim i zaatakowała propagandowo ZSRR. Władze sowieckie odpowiedziały taktyką zrzucenia winy na Niemców, którzy rzekomo mieli wymordować Polaków po wejściu na te tereny w 1941 roku. Stalin, korzystając z pretekstu „oszczerstw wobec ZSRR”, zerwał stosunki z Rządem Polskim na Uchodźstwie (w Londynie).

Sprawa „katyńska” była przez cały okres ZSRR jedną z najściślej strzeżonych tajemnic Kremla. Gdy po zakończeniu II wojny, podczas procesów norymberskich Związkowi Sowieckiemu nie udało się obarczyć winą za ten mord Niemców (ale zarazem udało mu się uniknąć poddania osądowi win ZSRR), władze sowieckie na stałe przyjęły wbrew faktom wykładnię „kłamstwa katyńskiego”: Sowieci nie mają nic wspólnego z mordem na polskich oficerach – za wszystko odpowiedzialny jest niemiecki faszyzm ...

Zbrodnia Katyńska nie była zdarzeniem wyizolowanym. Była następstwem różnic ustrojowych, sowieckiego dążenia do stworzenia państwa światowego proletariatu i narastającej wrogości między Rosją sowiecką a przedwojenną Polską. Gdy po finale wojny polsko-bolszewickiej w 1920 roku, zwycięskim dla Polski, Sowieci musieli na wiele lat pożegnać się z eksportem rewolucji na Zachód, a sam Stalin krytykowany był za swe znaczące błędy na froncie polskim – władze sowieckie uznały zachodniego sąsiada za sztandarowego wroga. W trakcie Wielkiego Terroru w ZSRR w latach 1937–1938, który miał na celu spacyfikowanie tlącego się w całej Rosji antybolszewickiego buntu, Sowieci tępili z wyjątkową zaciekłością polskie środowiska na swym terenie. Zabito wówczas strzałem w tył głowy ponad 70 tysięcy Polaków (obywateli sowieckich). Co dziesiąta ofiara Wielkiego Terroru związana była z Polską. Dopracowano wówczas w ZSRR mechanizm masowych eksterminacji.

Gdy we wrześniu 1939 r. Stalin, po zawiązaniu sojuszu z Hitlerem, zaatakował broniącą się przed Niemcami Polskę, jednym z jego celów było trwałe zniszczenie polskiej państwowości. Od pierwszych chwil tej agresji, Sowieci konsekwentnie izolowali (lub zabijali na miejscu) tych, których uznawali za reprezentantów grupy przywódczej niszczonego państwa, szczególnie kadrę oficerską. Można przypuszczać, iż władze sowieckie z góry planowały ich systemową eliminację – podobnie jak zaplanowali to naziści w „swojej” części okupowanej Polski. Wobec tych aresztowanych Sowieci nie stosowali reguł prawa międzynarodowego, także dlatego z taką konsekwencją trwali później przy sformułowanym przez siebie kłamstwie.

Po zerwaniu stosunków z Polską w 1943 roku, a następnie opanowaniu jej terenów w latach 1944–1945 Związek Radziecki aż do lat 80. kontrolował podporządkowany sobie kraj, zarządzany przez marionetkowe ekipy podległe komunistycznemu imperium. W tym okresie żądanie prawdy o „Katyniu” traktowane było jako akt wrogi nie tylko wobec ZSRR, ale i PRL. Polska powojenna została bowiem wprzęgnięta w tryby „kłamstwa katyńskiego”. Po zmianach systemowych w całym bloku sowieckim (1989–1991), żądanie wyjaśnienia prawdy o „Katyniu” pojawiło się także po rosyjskiej stronie. Wielu Rosjan pomagało w dochodzeniu do prawdy o tej zbrodni. W latach 1990–1992 ujawniono główne dokumenty „katyńskie”, w tym decyzję BP KC WKP(b) z 5 marca 1940 r., podpisaną między innymi przez Stalina. W sierpniu 1993 r. grupa rosyjskich historyków opracowała w Moskwie wyczerpującą ekspertyzę, uczciwie przedstawiającą przebieg zbrodni i późniejszego kłamstwa o niej.

Do sądzenia winnych za tę zbrodnię nigdy nie doszło. Chociaż znani są ci, którzy decyzję o niej podjęli, a także ponad stu wykonawców (ujawniona została lista nagrodzonych za akcję „rozładowania obozów”). Jednak śledztwo po stronie rosyjskiej zostało przerwane, a władze Rosji odmawiają komentarzy na ten temat. Nikt w tej sprawie nie został i już nie zostanie ukarany.

Po zbrodni istnieje materialny ślad. Trzy zbudowane przez Polaków cmentarze – w Katyniu, Miednoje i Charkowie - gdzie każdy z blisko 15 tysięcy polskich jeńców jest imiennie upamiętniony. To wyjątek na cmentarzyskach pozostałych po zbrodniach władzy sowieckiej.

Zbigniew Gluza